Kasztanowy Dzień Wszystkich Świętych
Mieszkańcy Katalonii bardzo lubią świętować. Wszystkich Świętych jest więc kolejną okazją do tego, by zebrać się w gronie bliskich przy kieliszku słodkiego wina i…kasztanie.
Bo Katalonia to jedno z niewielu miejsc, gdzie podczas Dnia Wszystkich Świętych odbywa się La Castañada.
Katalończycy również wybierają się na groby, aby zapalić znicz, ale dodatkowo w nocy 31 października jedzą grillowane kasztany podlewane bardzo słodkim deserowym winem, el Moscatel. Na deser podają słodkości obtoczone orzeszkami piniowymi czyli jadalnymi nasionami sosny tzw. panellets. Często posiłek urozmaicony jest słodkimi ziemniakami boniatos.
Kasztan jadalny vs niejadalny
W Polsce to raczej mało prawdopodobne, bo gatunek jadalnego kszatana rzadko u nas występuje. Drzewo, które w Polsce nazywamy kasztanem to tak naprawdę kasztan pospolity, jego owoce nie są jadalne, mają cierpko – gorzki smak i mogą być trujące. Od posmakowania językiem raczej nic nam nie grozi, ale już połknięcie wiązałoby się z poważnymi konsekwencjami. Tak więc na naszej szerokości geograficznej nadają się co najwyżej do budowania kasztanowych ludzików!
Jadalny kasztan, Castanea sativa, pochodzi z rodziny bukowatych, mi smakiem kojarzą się trochę z ziemniakami. Są bardzo popularne w Hiszpanii, Francji czy Włoszech.
A skąd wzięła się kasztanowa tradycja w Katalonii?
Dawniej, aby przypomnieć o potrzebie modlenia się za dusze zmarłych w Dniu Wszystkich Świętych we wszystkich klasztorach i kościołach rozbrzmiewały dzwony. Bicie w dzwony wymagało sporego wysiłku fizycznego dlatego dzwonnicy, po pracy spożywali dodające energii kasztany. Podlany słodkim winem kasztan gwarantował nie tylko dodatkową dawkę energii, ale dzięki winu, także radosny nastrój.
Ponieważ dawniej zawód dzwonnika był tak popularny, jak dziś zawód taksówkarza, fiesty bywały coraz liczniejsze, gdyż do najbardziej zainteresowanych dołączali bliscy i przyjaciele. Mężczyźni zajmowali się zbiorem kasztanów, boniatos i drewna, a kobiety przygotowywały słodkości – pierwowzór dzisiejszych panallets. Wieczorem przy uroczystej kolacji odmawiano modlitwy za zmarłych i wspominano ich przy kieliszku Moscatel.
Inną tradycją było chowanie przez dzieci kasztanów w domu. Dzięki temu, w noc Wszystkich Świętych dusze zmarłych mogły je zebrać i zostawić w zamian słodkie panelletes.
Kolejny przekaz mówi o tym, że kasztany były niezbędnym elementem po posiłku podczas stypy.
Jaka by nie było, pochodzenie tego ciekawego zwyczaju, jedno jest pewne: Nie ma to, jak dorodny kasztan wieczorową jesienną porą. Jeśli tylko będziecie mieli okazję odwiedzić Katalonię podczas tego okresu, gorąco zachęcam do spróbowania typowych przysmaków La Castañada.
Kasztan na polskim stole?
Sezon na kasztany trwa od końca października do końca grudnia, ale można również kupić kasztany konserwowe. Przysmak ten nie jest zbyt popularny w Polsce. Korzystając ze świątecznej podróży do Szczecina, zawsze staram się zabrać kasztany do domu, aby smakowo urozmaiciły święta moim bliskim i przyjaciołom. Poza tym kasztany zapewniają moc dobroczynnych wartości odżywczych. Dzięki skrobi są cennym źródłem energii, źródłem witaminy B, E i K. Co ciekawe, 100 g kasztanów posiada tyle samo witaminy C co kwaśna cytryna! Dodatkowo kasztany zawierają mnóstwo składników odżywczych, takich jak białko i tłuszcze oraz wartościowe minerały. Są bogatym źródłem potasu, magnezu, wapnia, żelaza oraz fosforu. Wzmacniają odporność. Jeśli tylko będziecie mieli okazję, koniecznie spróbujcie, jak smakują!
źródła: https://web.gencat.cat/es/actualitat/reportatges/tots-sants-i-castanyada/, Foto de Mălina Sîrbu en Pexels, Foto de Flora Westbrook en Pexels oraz www.happy-barcelona.pl
